Nocny Łowca

Akta sprawy Oskarżony: Richard Ramirez (Ricardo Leyva Muñoz Ramírez) vel Nocny Łowca Data i miejsce urodzenia: 29.02.1960 r. w El Paso, Teksas Data i miejsce śmierci: 07.06.2013 r. w Marin General Hospital w Greenbrae w Kalifornii Oskarżony o dwa porwania, 6 gwałtów oraz 13 morderstw Obszar „działalności” – miasteczka w aglomeracji Los Angeles W tekście o hybristofilii pojawia się wzmianka o Richardzie Ramirezie, nazywanym również Nocnym Łowcą. Podczas tworzenia tamtego wpisu przeczytałam kilka artykułów o tym mordercy. Chcąc jednak poznać historię Nocnego Łowcy, nie pozostało mi nic innego jak tylko napisać wpis. I tak oto przed Wami krótka biografia mężczyzny, który sterroryzował miasto aniołów. Jeśli dodatkowo chcecie stworzyć sobie klimat grozy to polecam włączyć piosenkę AC/DC " Night prowler". Dzieciństwo Richarda Ramireza Jak zwykle zaczynamy od początku – przecież to właśnie wydarzenia z dzieciństwa mają największy wpływ na późniejsze poczynania każdego z nas. Richard urodził się 29 lutego 1960 roku w El Paso w Teksasie. Był piątym i ostatnim dzieckiem z rodziny Juliana i Mercedes Ramirezów. Ojciec Nocnego Łowcy – Julian, który zakończył edukacje na szkole podstawowej dorastał w Meksyku. To właśnie tutaj poznał swoja przyszłą żonę – Mercedes. Były policjant podjął pracę, jako robotnik na kolei Santa Fe, a Mercedes zaczęła pracować w fabryce butów, gdzie mieszała pigmenty i chemikalia. Niestety nie stosowano tam żadnych środków zabezpieczających takich jak wentylacja czy maski. Dwójka z rodzeństwa Ramireza – Reuben i Joseph urodziła się z wadami. Ciąża z Richardem była najcięższą dla jego matki. Opary w pracy sprawiły, że stała się osłabiona i męczyły ją mdłości, jednak ciągle pracowała. Pomimo złego samopoczucia urodziła uroczego, wiecznie uśmiechniętego, pełnego życia chłopca. Niestety w wieku dwóch lat, a później, jako pięcioletni chłopiec, Richard doznał poważnych urazów głowy. Dobrze radził sobie w szkole i dogadywał się z rówieśnikami. Cierpiał na epilepsje, która mogła być spowodowana wcześniejszymi urazami – w 5 klasie ataki miały miejsce również na zajęciach, co skutecznie “zatruwało” życie chłopca. Jedną z głównych bolączek z dzieciństwa Ramireza był fakt, że nie mógł grać w piłkę z racji wcześniej już wspomnianych ataków epilepsji. Matka Richarda opowiedziała policjantom, że jako mały chłopiec lubił tańczyć do muzyki z radio. Matka Richarda była wyrozumiała i kochająca. Niestety ojciec bił swoich synów pasem, przy okazji ich obrażając. Julian wierzył, że kara cielesna jest najlepszym sposobem na wychowanie dzieci. Największy wpływ na psychikę chłopca miał widok ojca okładającego jego braci. Julian był tak nerwowy, że często wyładowywał swój gniew na samym sobie. Podobno kiedyś uderzał młotkiem w swoją głowę dopóki nie zaczął krwawić. Richard często uciekał przed ojcem do matki i starszej siostry. Na przekór temu, na jakiego mężczyznę wyrósł Richard, jego matka była bardzo pobożna. Kobiety dbały by najmłodszy potomek rodziny Ramirezów regularnie uczęszczał do kościoła. Siostra uwielbiała brata, zajmowała się nim. Niestety w przyszłości miało się okazać, że ich starania poszły na marne. Pomimo rygoru i despotycznego traktowania ze strony ojca chłopiec dobrze się uczył, był pupilkiem nauczycieli i miał powodzenie u płci przeciwnej. Richard Ramirez jako nastolatek Richard bardzo kochał swojego brata Josepha, który cierpiał na kilka wad wrodzonych. Chronił go przed łobuzami w szkole. Niestety była osoba, przed którą Richard nie mógł uchronić Josepha i siebie. W związku z wadami, na które cierpiał starszy brat Ramireza, chłopiec został umieszczony w klasie dla dzieci, które wolniej się uczyły. Nauczyciel, który przyjeżdżał do domu, aby uczyć Josepha był również gwałcicielem. Przyjeżdżał tylko wtedy, gdy rodziców chłopców nie było w domu. Niedługo po tych wydarzeniach Richard zaczął tak jak starszy brat palić marihuanę i wąchać klej. Dramatyczny wpływ Miguela W 1971 roku kuzyn Richarda – Miguel wrócił z wojny w Wietnamie i zniszczył najmniejsze zalążki niewinności, które zostały w mocno poturbowanym przez życie Ramirezie. Mężczyzna był wyniszczony psychicznie i to właśnie jego historie pełne krwi, przemocy i gwałtów były punktem zwrotnym w życiu Nocnego Łowcy. Miguel został powołany do wojska w czasie konfliktu z Wietnamem – walczył w zielonych beretach (jednostki specjalne wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych). Otrzymał liczne medale oraz pochwały. Wziął Richarda pod swoje skrzydła i ujawnił upiorne sekrety wojny. Opowiedział chłopcu jak mordował Wietnamki dla przyjemności - porywał kobiety do dżungli, przywiązywał do drzew, gwałcił i zabijał. Po powrocie z wojska, przywiózł pudełko po butach wypełnione fotografiami przerażonych kobiet. Opowiedział Ramirezowi brutalne powieści wojenne, które przeplatane były seksem i przemocą. Miguel nauczył kuzyna posługiwania się nożami, bronią małego kalibru oraz technikami walki w dżungli. Jakby tego było mało, jedenastoletni chłopiec widział, jak głęboko zakłócony bohater wojenny zastrzelił swoją żonę. Miguel został aresztowany, zdiagnozowany jako niepoczytalny i umieszczony w ośrodku dla psychicznie chorych. Richard nigdy nie przyznał się rodzicom, że był wtedy na miejscu zdarzenia. W wieku 11-12 lat Ramireza wyrzucono ze szkoły – chłopiec zaczął kraść, obracał się w kręgu narkomanów. Przestał spać w domu – przeniósł się na cmentarz, gdzie przy okazji zaczął modlić się do diabła. Pracował na nocnej zmianie w hotelu – to tutaj pierwszy raz zgwałcił, za co został aresztowany. Jako pracownik hotelu posiadał uniwersalny klucz – chował się w pokojach i podglądał rozbierające się kobiety. Pewnego dnia podglądał kobietę, która rozbierała się by iść pod prysznic. Richard cicho otworzył drzwi i wszedł do łazienki. Zasłonił jej usta dłonią i zaczął ją gwałcić. Mąż ofiary poszedł tylko zaparkować samochód – naszedł na gwałt, pobił Ramireza. Richard został doprowadzony do sądu następnego ranka, jednak para, która nie mieszkała na co dzień w El Paso, nie chciała mieć nic wspólnego z tą sprawą. Odmówili powrotu do miasta, zarzuty zostały umorzone. Richard został przekazany rodzicom, którzy niestety wyrzucili go z domu. Życie Richarda Ramireza w Los Angeles W 1978 roku Richard Ramirez wyjechał do Los Angeles utrzymując się jedynie z kradzieży. Był zainteresowany satanizmem i uzależniony od narkotyków. Szatan zajmował ważne miejsce w jego życiu. Richard pojechał nawet do San Francisco na spotkanie z wyznawcami szatana. Jednak jego przekonanie, że jest wybrańcem nie pozwoliło mu dzielić wiary z innymi. Przed 1983 rokiem, życie Richarda obracało się głównie wokół narkotyków, prostytutek, kradzieży i pornografii. Rodzina martwiła się o Nocnego Łowcę. Nie dzwonił, nie odpisywał na listy siostry - dziewczyna pojechała do Los Angeles i prosiła, żeby wrócił z nią do El Paso. Richard odpowiedział jej, że jest obecnie pod protekcją Lucyfera i odmówił powrotu do domu. Pięć miesięcy później został aresztowany za kradzież samochodu. Został sfotografowany oraz pobrano od niego odciski palców. Spędził 6 miesięcy w więzieniu. Został wypuszczony w czerwcu 1984 roku. Zdjęcie Ramireza gdy został aresztowany za kradzież samochodu. Morderstwa Richarda Ramireza 27.06.1984 r. - w Glassell Park w małej, północno-wschodniej społeczności w Los Angeles, Richard jeździł skradzionym samochodem w poszukiwaniu ofiary – padło na dom 79-letniej Jenny Vinco. Usunął zabezpieczenie w oknie i bezszelestnie wszedł do domu. Kobieta została wielokrotnie ugodzona nożem. Jej rana na szyi była tak głęboka, że prawie odcięto jej głowę. Podczas oględzin miejsca zdarzenia, technicy znaleźć odcisk palca. Jednak w tych latach istniała możliwość porównania odcisków palców, ale dopiero jak sprawca został już wcześniej zatrzymany. Kalifornia dopiero była w trakcie wprowadzania internetowego systemu. 17.03.1985 r. - kolejną ofiarą była 22-letnia Maria Hernandez. Nocny Łowca wkradł się do garażu, gdy Maria parkowała. Pomimo krzyków, Richard strzelił do dziewczyny, jednak strzał nie był śmiertelny. Dziewczyna odruchowo zasłoniła twarz rękoma – w jednej trzymała klucze. Kula odbiła się od nich. Maria leżała na podłodze udając, że nie żyje. Mężczyzna wszedł do domu. Przyjaciółka Marii – Dayle Okazaki usłyszała strzał i schowała się za ladą kuchenną. Ciekawość niestety zwyciężyła. Kobieta wyjrzała zza lady, aby sprawdzić co się dzieje. Ramirez strzelił i dwie kule trafiły w czoło. Ocalała podała policji rysopis zabójcy – powiedziała, że zaatakował ją wysoki o czarnych włosach i ciemnej karnacji mężczyzna. Policja znalazła w garażu poszkodowanej czapkę z logo zespołu AC/DC i wszczęła śledztwo prowadzone przez Gila Carrillo, śledczego Wydziału Zabójstw. Po kolejnym morderstwie Gila poprosił o pomoc śledczego Franka Salerno. Tej samej nocy 17.03.1985 r. około 1 w nocy, 30– letnia prawniczka Tsai 'Veronica' Lian Yu jechała autostradą San Bernardino. Zauważyła śledzący ją samochód. Zatrzymała się, żeby zapytać dlaczego mężczyzna za nią jedzie. Zagroziła, że zadzwoni na policję. Richard zablokował wyjście z samochodu, zabił ją i uciekł. Podczas oględzin znaleziono taką samą łuskę jak na poprzednim miejscu zdarzenia. Wtedy policja stwierdziła, że ma do czynienia z seryjnym mordercą. Kobieta została zastrzelona z rewolweru kalibru 5,6 mm. 28.03.1985 r. - Richard Ramirez zamordował dwie osoby. Zabitymi było małżeństwo Vincent i Maxine Zazzara. Richard długo szukał okna przez które będzie mógł się wślizgnąć. Frontowe drzwi były zamknięte, okna również. W końcu znalazł malutkie okno, które prowadziło do pralni. Wszedł, zdjął buty. Vincent zasnął w salonie przed telewizorem, tam też został zabity poprzez strzał w głowę. Richard poszedł do sypialni, gdzie spała żona Vincenta – związał ją, a następnie zaczął przeszukiwać mieszkanie. Kobieta uwolniła się i wyjęła broń spod łózka, która niestety nie była naładowana. Rozeźlony morderca postrzelił ją 3 razy i następnie wziął z kuchni nóż rzeźniczy i wydłubał jej oczy. Ciała znalazł syn pary - Peter. Zabite przez Richarda małżeństwo - Vincent i Maxine Zazzara Dlaczego akurat oczy? Otóż oczy są przekleństwem dla paranoików. Przerażającym dla tej grupy ludzi jest to, że krótką chwilę, kontakt z innym ludzkim okiem sprawia, że widzą siebie. Gdy człowiek patrzy na osobę psychotyczną, zmusza go do patrzenia na siebie. 14.05.1985 r. – Monterey Park. William Doi został zamordowany poprzez strzał w głowę. Jego niepełnosprawna żona – Lillian została skuta w kajdanki i zgwałcona. Opisała później sprawcę, jako wysokiego, Hiszpana, ubranego na czarno, z zepsutymi zębami. Nieświadomie morderca zostawił na miejscu zbrodni odcisk buta firmy Avia. Były to nowe buty, które pojawiły się w Ameryce dopiero w lutym. Po rozeznaniu się, detektyw Salerno odkrył, że tylko jedna para tych butów w tym konkretnym rozmiarze dotarła do Ameryki. Oznaczało to, że morderca posiada wyjątkowe obuwie, którego nie ma nikt inny. 29.05.1985 r. - w Monrovia Ramirez włamał się do domu 83-letniej Mable Bell oraz jej niepełnosprawnej siostry – 81-letniej Florence Lang. Zgwałcił obie kobiety –Mabel została pobita na śmierć znalezionym w domu młotkiem. Florence zgwałcił, pobił i zostawił na pewną śmierć. W czasie oględzin znaleziono pentagram narysowany szminką Mable na ścianach obu sypialni oraz na jej udzie. Jaki w tym wszystkim miał udział pentagram i rzekomy satanizm Ramireza? Richard nie wierzył w to, że jest opętany. Wierzył natomiast, że był samotnym narzędziem Szatana, prywatnym emisariuszem. Uważał, że otrzymał specjalną ochronę w życiu i specjalne miejsce po śmierci. Pentagram narysowany szminką na udzie Mabel Bell 30.05.1985 r. - Nocny Prześladowca zgwałcił 42-letnią Carol Kyle w Burbank. Sprawdził wszystkie drzwi i okna – wszedł przez otwór dla psa. Kobietę obudziło światło latarki. Intruz zaciągnął kobietę do pokoju jej 11-letniego syna. Skuł obydwoje w kajdanki i zaczął przeszukiwać dom. Uwolnił następnie kobietę, aby pokazała mu gdzie trzyma kosztowności. Kilkukrotnie odbył z nią stosunek analny. Opisała napastnika jako wysokiego, przystojnego latynosa z zepsutymi zębami i nieprzyjemnym zapachu.Policjantom udało się ustalić kilka faktów. Pierwszego czerwca ktoś próbował wedrzeć się do domu przy ulicy, na której mieszkała matka Carillo. Śledczy z drżącym sercem słuchał relacji sąsiada, który spłoszył napastnika. Bardziej jednak niż te zeznania zmroziło go odkrycie policyjnych specjalistów. Na trawniku znaleziono odcisk buta. Pasował on do śladu, który zabezpieczono w domu państwa Doi. Niebawem doszło do spotkania twarzą w twarz mordercy i stróża prawa. Między Glendale a Pasadeną, w Eagle Rock, zgłoszono, że mężczyzna o meksykańskim typie urody próbował - na szczęście nieskutecznie - wciągnąć nastolatkę do niebieskiej toyoty. Informacja ta poderwała kilkanaście policyjnych zastępów. Pech chciał, że nie dotarła do oficera Los Angeles Police Departament, Johna Stawrosa. Ten legitymował właśnie zatrzymanego do rutynowej kontroli mężczyznę. Policjant, dowiedziawszy się, że kierowca "zapomniał" dokumentów, nakazał mu podać nazwisko, a następnie wyjść z samochodu i oprzeć się o maskę. Sam zaś cofnął się do motocykla, żeby przez radio zweryfikować dane. Zatrzymany tylko na to czekał i gdy Stawros spuścił go z oczu, rzucił się do ucieczki.Brak wiadomości o seryjnym mordercy uspokoił mieszkańców Los Angeles na tyle, że niebawem powrócili do normalnego życia. Znów zaczęli otwierać zaryglowane okna i drzwi. 28.06.1985 r. – Richard zgwałcił i zasztyletował 28-letnią Patty Higgins. Próbował uciąć jej głowę. Nie dokończył dekapitacji i wyszedł przed świtem. 02.07.1985 r. - Nocny Łowca uderzył w miejscowości Arkadia. Wdarł się do domu 75-letniej Mary Louise Cannon. Najpierw pobił kobietę do nieprzytomności lampą, a następnie zasztyletował w łóżku. Rana na jej gardle była tak samo głęboka jak u Patty Higgins. Śledczy zaczęli dostrzegać pewien schemat – wszystkie mieszkania zostały ograbione, znaleźli kolejny ślad buta. Jednak to kolejna napaść psychopaty na długie dwa miesiące wpędziła w bezsenność całe Miasto Aniołów. 05.07.1985 r. – mężczyzna, krążąc skradzioną toyotą, trafił do miasteczka u podnóża gór Sierra Madre i zatrzymał się przed domem Bennettów. Whitney Bennet wróciła nad ranem po świętowaniu 4 lipca i zapomniała zamknąć drzwi. Nocny Łowca wszedł do domu i w salonie natknął się na śpiącą dziewczynę. Uniósł łyżkę do opon i kilkadziesiąt razy uderzył Whitney. Następnie udał się do kuchni w poszukiwaniu noża, żeby uciąć ofierze głowę. Nie znalazł odpowiedniego narzędzia, więc kablem od telefonu poddusił nastolatkę. Mimo to Whitney wciąż dawała oznaki życia. Mężczyzna, jak później wyznał śledczym, uznał, że jest to znak od Chrystusa i oddalił się. Rano nieświadomi niczego rodzice znaleźli córkę w salonie. Zadano jej ponad 20 ciosów. Założono jej 478 szwów. Na ciele dziewczyny znaleziono 42 odrębne uszkodzenia.Na różowym szaliku znaleziono krwawy odcisk buta. To był charakterystyczny but – wyprodukowano tylko 1345 par butów modelu Avia 440, tylko 6 dotarło do Kalifornii,a tylko jedna w rozmiarze 11,5. Morderca nosił jedyne buty w całym Los Angeles. Frank Salerno pomagał w wytropieniu Nocnego Łowcy Atak na nastolatkę rozpoczął niespotykany dotąd festiwal agresji Nocnego Łowcy. Mężczyzna dostawał się do uśpionych mieszkań przez piwnice, małe okienka czy nawet przeciskał otworem dla kota. Sposób, w jaki Richard wybierał oraz zabijał swoje ofiary był nieprzewidywalny. Strzelał, dźgał, dusił, bił łomem, jedną z kobiet skopał na śmierć, gwałcił swoje ofiary, kazał im modlić się do Szatana, na koniec zaś zabijał. Tymczasem Gill Carillo, wspierany przez sławę kalifornijskiej policji - Franka Salerno, nie mógł pochwalić się sukcesami. Jego ludzie na miejscach zbrodni odkrywali kolejne ślady: skrawki odzieży, odciski butów czy łuski po nabojach. Wszystkie te znaleziska trudno było jednak połączyć w całość i policji nie udało się zapobiec trzem kolejnym morderstwom i czterem niezwykle brutalnym napaściom. Mieszkańców Kalifornii ogarnęła kolejna fala paniki. 07.06.1985 r. – Richard pobił i skopał na śmierć 61-letnią Joyce Nelson. Był to 5 atak w ciągu zaledwie tygodnia. Śledczy znaleźli ślad buta napastnika na twarzy kobiety – kopnął ją tak mocno, że but odcisnął się na jej policzku. 07.06.1985 r. – Nocny Łowca pobił i zgwałcił 63-letnią pielęgniarkę psychiatryczną Sophie Dickman. Okradł ją z kosztowności. Kiedy przysięgała, że zabrał wszystko co wartościowe, mężczyzna kazał przysiąc na szatana. 20.07.1985 r. – Max i Lela Kneiding mieli spotkać się z córką Judy przed wyjściem do kościoła. Gdy się nie pojawili, córka pojechała do ich domu w Glendale. Dziewczyna znalazła ojca, którego głowa została prawie odcięta oraz matkę, która została postrzelona w twarz. Ciała zostały okaleczone maczetą, a dom okradziony. Lela i Maxson Kneiding zostali brutalnie zamordowani przez Richarda 20.07.1985 r. – jeszcze tej samej nocy Ramirez wszedł do domu azjatyckiego małżeństwa - Chainarong Khovananth i jego żony Somkid Khovananth. Zabił śpiącego mężczyznę i zgwałcił jego żonę. Związał ośmioletniego syna pary, a następnie wlókł przerażoną kobietę, aby pokazała mu gdzie trzymają cenne przedmioty. 06.08.1985 r. - Ramirez włamał się do domu Chrisa i Virginii Peterson w Northridge. Postrzelił Chrisa w skroń. Para przeżyła atak Nocnego Łowcy. 08.08.1985 r.- Ramirez przejechał 30 mil z Downtown Los Angeles do miasta Diamond Bar. Zatrzymał się na spokojnej ulicy. Wszedł do domu Elyasa Abowath i jego żony Sakiny. Podczas, gdy spało ich 3-letnie dziecko, zabił Elyasa i kilkukrotnie zgwałcił jego żonę. Po dłuższej chwili chłopiec wszedł do pokoju. Zdenerwowany Richard związał dziecko i dalej gwałcił Sakine. Zostawił ja żywą i tak jak w przypadku pięciu poprzednich morderstw zostawił ślad buta. Kobieta dobrze mu się przyjrzała. Dzięki zeznaniom Sakiny udało się policji stworzyć dokładny portret pamięciowy sprawcy, który rozesłano do wszystkich policjantów Los Angeles. Portret pamięciowy Richarda został stworzony przez F. G. Ponce 26 sierpnia 1985 roku. Problemem policji był fakt, że Ramirez zabijał w różnych miejscach, które z kolei podlegały pod inne jurysdykcje. Komisariaty nie współpracowały z sobą i nie dzieliły się żadnymi informacjami. Policja w Glendale nie powiadomiła szeryfa, że policja Monterey znalazła odcisk stopy, który należał do mordercy. Niebawem odkryto też podwójne zabójstwo w San Francisco. Morderca na ścianie sypialni napisał szminką "Jack The Knife" i pozostawił odcisk buta. Pasował on do śladów, jakie policjanci zabezpieczyli w miejscach ataku Nocnego Łowcy. 18.08.1985 r. – Peter i Barbara Pan, San Francisco. Peter został zabity podczas snu, a jego żona pobita, zgwałcona i dopiero po tym zastrzelona. Dom został obrabowany a na ścianie morderca narysował szminką znak pentagramu i pod nim napis „Jack the Knife”. Frank Salerno oraz Gil Carillo usłyszeli o tym morderstwie przez policyjne radio. Sprawdzili szczegóły z policją z San Francisco. Gdy zaczęli zdobywać dowody - ślad buta oraz porównanie kul, w telewizji pojawiła się burmistrz San Francisco Dianne Feinstein próbując opanować psychozę strachu. Oświadczyła, że policja ma odcisk buta mordercy i jego pochwycenie jest tylko kwestią czasu. Deklaracja ta dotarła do Ramireza i ten błyskawicznie pozbył się trefnego obuwia na moście Golden Gate - wrzucił buty Avia w rozmiarze 11 1/2 i broń do Bay. Carillo stracił ważny trop, ale niebawem, dzięki zaangażowaniu mieszkańców Kalifornii, miał w rękach coś, czego szukał od momentu napaści w Rosemeade. 24 sierpnia 1985 r. - w oddalonym od Los Angeles o sto kilometrów La to Mission Viejo - Ramirez postrzelił Billa Carnesa w głowę i zgwałcił jego narzeczoną. Richard porzucił skradziony samochód i pojechał autobusem do Arizony. Joseph Romero III siedzi na swoim nowym Yamaha ATV. Numery rejestracyjne Toyoty, którą jeździł Nocny Łowca były przełomowe dla śledztwa. 13-letni Joseph Romero naprawiał swój motocykl. Dostrzegł mężczyznę, który w pomarańczowej toyocie kilkukrotnie przejechał obok jego domu. Chłopak zapisał numery rejestracyjne tego wozu. Gdy dowiedział się zaś, że kilka przecznic dalej dokonano zbrodni, udał się na policję. Stróże prawa dzięki informacjom od Romero po czterech dniach odnaleźli pojazd, w nim zaś - na wstecznym lusterku - idealnie zachowany odcisk kciuka. System z odciskami palców już działał w Kalifornii. Pasował on do śladu pobranego w 1984 roku od Ricardo Leyva Munoza Ramireza, zatrzymanego w Los Angeles za kradzież samochodu. Nocny Łowca, w końcu miał imię i nazwisko a przede wszystkim twarz. W ciągu kolejnych godzin zdjęcie Nocnego Łowcy trafiło do komisariatów, mediów oraz gazet. Armando Lojero trzyma w ręce egzemplarz the Los Angeles Herald Examiner, gdzie znajduje się informacja, że zidentyfikowano Nocnego Łowcę. Policjanci byli przekonani, że Ramirez wiedząc, że go zidentyfikowali będzie próbować wyjechać z Los Angeles. Nie mieli pojęcia, że morderca znajduje się niedaleko Arizony, ponieważ chciał odwiedzić brata. Policjanci stali na dworcu i wypatrywali Ramireza wśród osób wyjeżdżających z Los Angeles. Rano 30 sierpnia Ramirez wsiadł do autobusu z Tucson w Arizonie. Dotarł do Los Angeles rankiem 31 sierpnia. Zauważył policję, jednak zachował spokój. Przeszedł przez terminal i wszedł do sklepu, w którym znajdowała się grupka starszych Meksykanek. Rozpoznała go jedna z kobieta, wskazała na Ramireza i zaczęła krzyczeć "El Matador", czyli“morderca”. Momentalnie w jego stronę zwróciły się oczy pozostałych ludzi. Richard zauważył swoje zdjęcie na pierwszej stronie gazety i rzucił się do ucieczki. W pogoń za nim ruszyło kilka osób. Ludzie wykrzykiwali "Trzymaj Nocnego Prześladowcę" i niemal z każdego domu ktoś włączał się w pościg. Richard starał się ukraść samochód, lecz mąż kobiety wybiegł z ogródka i uderzył go rurką w głowę. Wezwano policję - wkrótce Richarda goniło około stu ludzi, 40 policyjnych samochodów i 7 helikopterów. Po trzech kilometrach karkołomnej ucieczki dopadł go tłum. Lincz wisiał w powietrzu. Jaime i Julio Burgoin z ulicy East Hubbard, którzy pomogli w złapaniu Richarda Ramireza. Nocny Łowca został aresztowany 31 sierpnia 1985 roku. Został oskarżony o 43 przestępstwa, w tym 13 zabójstw. Policja znalazła w El Paso 375 sztuki różnej biżuterii, którą Richard wysyłał do swojej rodziny. Jednym ze zdań, które miał powiedzieć Ramirez podczas procesu było „Nie muszę wyglądać z tego pomieszczenia, by zobaczyć wszystkich kłamców, nienawidzących, morderców, świrów. Sprawiacie że jestem chory... Jestem poza waszą wyobraźnią, poza dobrem i złem...”. W dniu 20 września 1989 roku, po przesłuchaniu 165 świadków oraz 55 dniach zeznań, Ramirez został skazany na 196 lat pozbawienia wolności i dziewiętnastokrotną karę śmierci w komorze gazowej. Skazany na karę śmierci, kpił z wyroku i rzucił w twarz sędziemu: "Do zobaczenia w Disneylandzie". Pierwsza strona gazety Los Angeles Herald z soboty, 01 września 1985roku Podczas jednego z procesów Ramirez uniósł wewnętrzną część dłoni i pokazał narysowany na niej pentagram - tym gestem potwierdził swoje przywiązanie do diabła. Ramirez tym gestem potwierdził swoją obecność na miejscu zbrodni, gdzie był namalowany pentagram. Od samego początku procesu Ramirez nie okazywał żadnej skruchy. Wierząc, że jest wybrańcem diabła uważał proces za nic nie znaczące wydarzenie. Jako potwierdzenie tego, że jest wyznawcą Lucyfera, Richard przyszedł do sądu ubrany cały na czarno, z okularami przeciwsłonecznymi na oczach. Richard śmiał się ze zdjęć z miejsca zdarzenia - gdy zobaczył, że to sprawia jeszcze większy ból rodzinom ofiar robił to częściej. Był zachwycony swoją popularnością. Posiadał nawet grupki fanek - były to pielęgniarki, tancerki egzotyczne, matki, studentki prawa. Przychodziły całe ubrane na czarno, wyczekując aż Nocny Łowca zaszczyci je chociaż krótkim spojrzeniem. Richard Ramirez poślubił zafascynowaną jego „poczynaniami” kobietę Doreen Lioy. Jest to przykład hybristofilii. Żona mordercy była tak bardzo w nim zakochana, iż miała zamiar popełnić samobójstwo w dniu wykonania śmierci na Ramirezie. Nocny Łowca został osadzony w celi śmierci w Więzieniu Stanowym San Quentin gdzie czekał na wykonanie wyroku. Utrzymywał, że jego fascynacja satanizmem wzięła się ze słuchania muzyki metalowej. Był zafascynowany okrucieństwem, dominacją i sadystycznym seksem. To, co czyniło przypadek Ramireza wyjątkowym był fakt, że zbrodnie miały miejsce w różnych miastach. Morderca krążył pozornie bez celu w spokojnej dzielnicy, w poszukiwaniu słabo oświetlonego domu. Jeżeli nie dostał się frontowymi drzwiami to podważał okno, wybijał szybę lub wchodził nawet przez wejścia dla zwierząt. Model jego zachowania był bardzo prosty – jeżeli w domu była para to najpierw pozbywał się mężczyzny. Zabijał go poprzez strzał, a następnie atakował kobietę. Jeżeli ta się nie opierała to była gwałcona. Natomiast gdy zaczynała się bronić to również była zabijana. Po wszystkim morderca obrabowywał dom z kosztowności. Nie było miesiąca bez wywiadu, a ekipy telewizyjne ustawiały się w kolejce, żeby nakręcić reportaż z jego udziałem. W latach 90. powstały też dwie książki poświęcone Ramirezowi oraz pełnometrażowy film dokumentalny. Jego casus stał się również kanwą dla licznych artykułów naukowych i kilku doktoratów. Zmarł 7 czerwca 2013 roku z powodu niewydolności wątroby we wczesnych godzinach porannych w szpitalu Marin General w Greenbrae w Kalifornii w wieku 53 lat. W 1987 roku, w tym samym więzieniu co Ramirez przebywał Sean Penn, skazany na 60 dni więzienia za pobicie fotoreportera. Ramirez przesłał mu karteczkę ze słowami, gdzie napisał "Hej, Sean. Bądź twardy i uderz ich jeszcze raz". Penn miał odpisać: "Wiesz, Richard, nie można zostać uwięzionym i nie czuć pewnego pokrewieństwa z innymi współwięźniami. Cóż, zrobiłem to, co niemożliwe, nie czuję absolutnie żadnego pokrewieństwa z tobą. I mam nadzieję, że gaz spadnie na ciebie, zanim zrobi to zdrowie psychiczne, wiesz?" Poniżej znajduje się wywiad Mike Watkissa z Nocnym Łowcą.

Nocny Łowca

Richard Ramirez – historia Nocnego Łowcy

Headline