Ted Bundy

Ted Bundy – bezlitosny morderca kobiet

Akta sprawy

Oskarżony: Ted Bundy

Data i miejsce urodzenia: 24.11.1946 rok. Burlington, USA

Data i miejsce śmierci: 24.01.1989 rok. Godzina 07: 06, więzienie stanowe w Raiford, USA 

Skazany na karę śmierci poprzez egzekucję na krześle elektrycznym nazywanym “Old Sparky”.

Winny śmierci przynajmniej 30 kobiet – dokładna liczba zabitych może wynosić około 100 osób.

Obszar geograficzny – 6 stanów, między innymi Kolorado, Idaho, Utah.

Tym wpisem chciałabym zapoczątkować cykl artykułów opisujących najbardziej szokujących seryjnych morderców – ich życie, modus operandi, czyli charakterystyczne dla danego sprawcy zachowanie, ofiary oraz to, w jaki sposób i kiedy zostali poddani wymiarowi sprawiedliwości. Jak ich zbrodnie wpłynęły na świat? W jaki sposób zostali zidentyfikowani? Co było przyczyną takiego zachowania i czy jest możliwość zrozumienia ich jakże szokującego toku rozumowania?

Jako pierwszego “bohatera” tej serii wybrałam Ted’a Bundy’ego – historia przystojnego i wabiącego kobiety Ted’a jest długa i przyprawia o gęsią skórkę. Która z nas nie pomogłaby czarującemu mężczyźnie ze złamaną ręką lub nogą w gipsie?  Czytając artykuły, fragmenty książek oraz oglądając dokumenty zastanawiałam się jak ja bym się zachowała? I oczywistym było stwierdzenie, że bez wahania pomogłabym zanieść książki, zakupy – przecież żadna z jego ofiar nie podejrzewała, że droga do jego kremowego Volkswagena będzie jej ostatnią.

Zacznijmy jednak od początku:

Theodore Bundy, a właściwie Theodor Robert Cowell urodził się 24 listopada 1946 roku w domu samotnej matki w Burlington w stanie Vermont. Jego matką była Eleanor Louise Cowell, tożsamość ojca nigdy nie została podana – w niektórych artykułach znalazłam informację, iż Ted mógł być wynikiem kazirodczego związku Louise z jej ojcem Samuelem Cowellem. Eleanor wróciła z synem do swojego rodzinnego domu w Filadelfii, a chcąc uniknąć publicznego napiętnowania z faktu posiadania nieślubnego dziecka, chłopiec został zaadoptowany przez dziadków. Aż do 1968 roku Ted był wychowywany sądząc, że jego dziadkowie są jego rodzicami, a matka – siostrą. W 1950 roku Lousie przeprowadziła się z synem do Tacomy w stanie Waszyngton, gdzie zamieszkali z rodziną. Niedługo po przeprowadzce Lousie poznała kucharza – Johnniego Culpeppera Bundy’ego, którego drugie nazwisko Ted przybrał na resztę życia. Nazwisko, które miał poznać cały świat.

Ted dał się poznać, jako zdolny aczkolwiek nieśmiały uczeń, który nie potrafił nawiązywać przyjaźni. Będąc uczniem szkoły podstawowej i fanem narciarstwa dopuszczał się drobnym kradzieży sprzętu narciarskiego oraz fałszowania biletów na wyciągi. Już, jako nastolatek interesował się seksem i przemocą – interesowały go głównie książki o tematyce kryminalnej i przestępczej. Jednak najbardziej pożądanymi były zdjęcia zwłok oraz gwałtów.

Ted Bundy z mamą oraz rodzeństwem
Ted Bundy z mamą oraz rodzeństwem.

Po ukończeniu szkoły średniej Bundy rozpoczął studia psychologiczne oraz orientalistykę na uniwersytecie Puget Sound, lecz po dwóch semestrach przeniósł się na Uniwersytet Waszyngtoński. Podczas studiów imał się różnych prac – jedną z nich była infolinia dla osób chcących popełnić samobójstwo. To tam zaprzyjaźnił się z Ann Rule, która w przyszłości miała pisać artykuły o jego zbrodniach nie mając pojęcia, że sprawcą jest jej dobry znajomy. Kluczowym momentem w życiu Ted’a było poznanie w 1967 roku Stephanie Brooks – zakochany Bundy nie mógł się pogodzić z rozpadem związku. Powrócił do Burlington i niewiele później dowiedział się prawdy o swojej rodzinie. Po tych wydarzeniach powrócił na Uniwersytet Waszyngtoński oraz zaangażował się w kampanię o uzyskanie nominacji prezydenckiej z ramienia Partii Republikańskiej dla Nelsona Rockefellera. Z introwertycznego i zakompleksionego chłopca stał się dominującym i lubianym zarówno przez profesorów, jak i studentów mężczyzną. W 1969 roku Bundy zaczął się spotykać Elizabeth Kendall. W 1973 roku Bundy wyruszył do Kalifornii, gdzie zauroczona jego nowym wcieleniem Stephanie zgodziła się na odnowienie związku. Po kilku miesiącach Ted oświadczył się swojej pierwszej miłości i został przyjęty – ciągle spotykał się również z Kendall. Niewiele później zerwał zaręczyny nie dając konkretnego powodu – przypuszczalnie chciał się zemścić na Brooks za wcześniej złamane serce.

To właśnie do niej – pierwszej miłości Ted’a była podobna większość jego ofiar. Były to białe kobiety o prostych, brązowych włosach z przedziałkiem na środku, których wiek oscylował pomiędzy 12-26 rokiem życia.

A jakie było jego modus operandi? Ted nawiązywał kontakt z ofiarami w miejscach publicznych i starał się wzbudzić ich zaufanie poprzez podszywanie się za stróża prawa, jak to było w przypadku próby morderstwa Carol DaRonch – jednej z 5 kobiet, którym udało się uciec. Jednym z najczęstszych sposobów zwabiania kobiet przez Ted’a było udawanie osoby ze złamaną ręką lub nogą, a następnie proszenie dziewczyny o pomoc – morderstwo Janice Ann Ott oraz Denise Marie. Po dojściu do samochodu obezwładniał ofiary i uderzał łomem, a następnie przewoził w ustronne miejsce, gdzie je gwałcił i dusił. W niektórych przypadkach włamywał się do mieszkań lub do pokoju w kampusie i tam dokonywał zbrodni. Często powracał w Taylor Mountain, gdzie porzucił ciała niektórych dziewcząt – malował je, ubierał oraz współżył z ciałami ofiarami dopóki uniemożliwił mu tego rozkład lub po prostu leżał obok nich przez kilka godzin. Robił sobie zdjęcia polaroidem na pamiątkę zbrodni. Podczas przesłuchania przyznał, że odciął głowy, co najmniej 12 kobietom – najprawdopodobniej stanowiły dla niego trofeum lub przypominał sobie uczucia towarzyszące zbrodni poprzez stosunek z głową. Dodatkowym atutem Bundy’ego była jego aparycja oraz możliwość diametralnej zmiany wyglądu poprzez zmianę fryzury lub zapuszczenie brody. Działał na terenie 6 stanów!

Garbus Bundy'ego obecnie znajduje się w Narodowym Muzeum Zbrodni i Kary niedaleko Waszyngtonu
Garbus Bundy’ego obecnie znajduje się w Narodowym Muzeum Zbrodni i Kary niedaleko Waszyngtonu.

Zbrodnie – Waszyngton i Oregon:

  1. 4.01.1974 r. – Bundy włamał się do pokoju studentki, zadał jej kilka ciosów prętem wyrwanym z łóżka oraz zgwałcił. Dziewczyna została znaleziona następnego dnia z wziernikiem ginekologicznym w pochwie w stanie śpiączki. Wybudziła się, ale doznała trwałego uszkodzenia mózgu. Była jedną z 5 znanych policji kobiet, które przeżyły atak Ted’a.
  2. 31.01.1974 r. – morderca włamuje się do pokoju uczennicy Uniwersytetu Waszyngtońskiego – Lyndy Ann Healy. Dziewczyna zostaje pobita, przebrana w koszulę i jeansy, zawinięta w prześcieradło, a następnie wyniesiona. Jej czaszka i żuchwa zostaje znaleziona dopiero rok później w górach.
  3. 12.03.1974r. – Bundy uprowadza i porywa dziewiętnastoletnią studentkę Evergreen State College.
  4. 17.04.1974r. – osiemnastoletnia wówczas Susan Elaine Rancourt uczennica Central Washington State College zostaje uprowadzona. Nigdy więcej nie była widziana żywa.
  5. 06.05.1974r. – ginie dwudziestoletnia Roberta Kathleen “Kathy” Parks. Dziewczyna była ostatni raz widziana żywa na terenie kampusu Oregon State University.
  6. 01.06.1974r. – pierwsza ofiara Bundy’ego, która nie była studentką, dwudziestodwuletnia Brenda Carol Ball znika bez wieści.
  7. 11.06.1974r.Georgeann Hawkins pomaga wspartemu na kulach Bundy’emu zanieść aktówkę do samochodu. Po dotarciu do garbusa dziewczyna zostaje ogłuszona łomem, skuta kajdankami, a następnie uduszona.
  8. 14.07.1974r. – Ted porywa z plaży dwie dziewczyny – dwudziestotrzyletnią Janice Ann Ott i dziewiętnastoletnią Denise Marie. Morderca chodził po plaży w stroju tenisowym z ręką na temblaku i prosił kobiety o pomoc w zdjęciu łódki z dachu samochodu.
Miejsce zbrodni Ted'a
Miejsce zbrodni Ted’a

Po wydarzeniach na plaży udało się odtworzyć rysopis Teda oraz jego garbusa. Udostępniono go w rejonie Seattle, zarówno w prasie, jak i w telewizji. Theodor Bundy został wskazany, jako potencjalny podejrzany przez dawną przyjaciółkę Ann Rule, dawnego profesora psychologii oraz ówczesną dziewczynę. Niestety poprzez natłok takich zgłoszeń policja nie potraktowała ich poważnie, gdyż sam Ted był wówczas poważanym studentem prawa.

Morderstwa w Idaho, Utah i Kolorado:

  1. 02.09.1974r. – Bundy bierze w Idaho nastoletnią autostopowiczkę następnie ją dusi i gwałci. Jej ciało nigdy nie zostało znalezione.
  2. 02.10.1974r. – Ted morduje 16-letnią Nancy Wilcox. Podczas przesłuchania tłumaczy, że chciał ją jedynie zgwałcić, gdyż starał się pohamować swoje zachowanie. Nastolatka została zabita,ponieważ krzyczała i nie mógł jej uspokoić. Ciała nigdy nie znaleziono.
  3. 18.10.1974r. – Bundy gwałci analnie, a następnie dusi 17-letnią Meliss’e Anne Smith. Ciało dziewczyny zostało znalezione 9 dni później. Najprawdopodobniej dziewczyna żyła jeszcze 5 dni od dnia zaginięcia.
  4. 31.10.1974 r. – ginie Laura Aime, która wracała z haloweenowej imprezy. Ciało kobiety zostaje znalezione dopiero miesiąc później w Święto Dziękczynienia. Laura została zgwałcona, pobita oraz uduszona własną skarpetką.
  5. 08.11.1974 r. – Ted podszywa się pod oficera policji i zaczepia Carol DaRonch mówiąc jej, że był świadkiem próby włamania się do jej samochodu. Proponuje dziewczynie wizytę na komisariacie oraz złożenie zeznań. Po dotarciu do samochodu Bundy’ego Carol odmawia zapięcia pasów bezpieczeństwa. Przypadkowo morderca zapina dziewczynie kajdanki na jednej ręce, a podczas próby uderzenie jej w głowę łomem kobieta łapie go w powietrzu, następnie otwiera drzwi samochodu i wyskakuje. To właśnie z jej ubrania policja pobrała krew napastnika. Dziewczyna będzie brała później udział w procesie Bundy’ego w 1979 roku.
Carol DaRonch - jedna z 5 kobiet, które uniknęły śmierci z rąk Ted'a
Carol DaRonch – jedna z 5 kobiet, które uniknęły śmierci z rąk Ted’a.
  1. 11.1974 r. – sfrustrowany poprzednim niepowodzeniem Bundy idzie do szkoły Viewmont High School, w której odbywa się występ koła aktorskiego. Niestety po raz kolejny dwie kobiety ? najpierw nauczycielka, a następnie uczennica odmawiają wyjścia z nim z przedstawienia. W końcu porywa 17-letnią Debrę Kent, która wyszła wcześniej z występu, gdyż miała odebrać brata. Jej samochód nigdy nie opuścił parkingu. Policjanci znaleźli kluczyk pasujący do kajdanek, które morderca założył Carol podczas nieudanej próby porwania. Dopiero przed egzekucją Bundy przyznał, że wyrzucił ciało Debry na wysypisko śmieci, gdzie policja po dokładnym przeszukaniu znalazła ludzką rzepkę – była to jego ostatnia ofiara w 1974 roku.
  2. 01.1975 r. – zbrodnia miała już miejsce w stanie Kolorado. Bundy staje się coraz bardziej pewny siebie, gdy porywa 23-letnią pielęgniarkę przechodzącą z windy do pokoju hotelowego! Kobieta wypoczywała wraz z mężem i dwójką dzieci. Jej ciało zostało znalezione dopiero 17.02.1975 roku.
  3. 03.1975 r. – Ted Bundy prosi 26-letnią Julie Cunningham o pomoc w przeniesieniu butów narciarskich do samochodu, gdzie następnie uderza ją łomem, zakłada kajdanki a następnie dusi.
  4. 04.1975 r. – ginie 25-letnia Denise Oliverson. Jej ciało nie zostało odnalezione.
  5. 05.1975 r. – Bundy porywa ze szkoły, w stanie Idaho 12-letnią Lynette Culver. Wywabia ją z placu zabaw, bierze do hotelu, w którym wynajmuję pokój, gwałci, a następni topi. Jej ciało nigdy nie zostało znalezione.
  6. 06.1975 r. – ginie 15-letnia Susan Curtis. Dziewczyna została porwana podczas konferencji młodzieżowej. Sam Bundy przyznaje się do jej morderstwa dopiero w drodze na krzesło elektrycznie. Jej ciało nigdy nie zostało znalezione.
Ofiary Ted'a Bundy'ego
Ofiary Ted’a Bundy’ego

Po tej długiej i bardzo smutnej liście ofiar Ted’a nastał czas na historię jego aresztowania, tego jak sam był swoim adwokatem oraz w końcu skazanie go na karę śmierci.

Pierwszy powód przez, który Bundy został zatrzymany jest bardzo banalny – nie zatrzymał się po prostu do kontroli drogowej. Po przeszukaniu samochodu policjanci znaleźli w bagażniku kominiarkę, maski z pończochy, rękawiczki, łom, kajdanki, linę i wiele innych. Zabójca starał się przekonać policjantów, że czapka jest mu potrzebna na narty, a kajdanki znalazł przez przypadek w śmietniku. Policjanci jednak powiązali próbę porwania Carol DaRonch z Volkswagenem Bundy’ego oraz pozostałymi zaginięciami kobiet w stanie Kolorado i Utah. Bundy został aresztowany 16.08.1975 roku -został okazany zarówno Carol DaRonch, jak i osobom ze szkoły, w którym odbywał się występ kółka aktorskiego. Został skazany 01.03.1976 roku na 15 lat pozbawienia wolności w więzieniu stanowym w Utah bez możliwości zwolnienia warunkowego za porwanie Carol DaRonch.

Zawartość bagażnika Ted'a, którą ujrzeli policjanci podczas kontroli drogowej
Zawartość bagażnika Ted’a, którą ujrzeli policjanci podczas kontroli drogowej.

Podczas przebywania w areszcie Ted Bundy został poddany wielu testom psychologicznym, które przeprowadzał dr Gary Jorgensen. Jednymi ze zdań wypowiedzianymi na temat Bundy’ego przez psychologa klinicznego były: ” Pan Bundy jest niezwykle inteligentnym, młodym człowiekiem bez skazy psychologicznej. Pod wieloma względami jest typowym młodym republikaninem, którym zawsze był w przeszłości.” oraz “właściwa postawa społeczna, silne ego i pozytywna osobowość, wysoka inteligencja, niezależność, tolerancja, odpowiedzialność.”
Ted Bundy został poddany nawet neuroobrazowaniu, czyli procesowi obserwacji mózgu podczas określonych procesów, które nie ujawniło żadnych zaburzeń osobowości.

W tym samym czasie toczyło się śledztwo w stanie Kolorado w sprawie pozostałych morderstw. Dzięki zeznaniom zarówno narzeczonej Bundy’ego, jak i jego znajomych policji zaczął się klarować dokładniejszy obraz mężczyzny, który początkowo nie zatrzymał się tylko do rutynowej kontroli. Ukochana Ted’a opowiedziała policji o jego dziwnych upodobaniach seksualnych, a znajomy zwrócił uwagę, że widział kolegę z ręką w gipsie, chociaż wcześniej nie wspominał, że uległ wypadkowi. 22 października 1976 roku Bundy został oskarżony o morderstwo C. Campbell. Przekonany braku kompetencji ze strony swoich obrońców postanowił bronić się sam.

Ted Bundy podczas procesu sądowego jako własny obrońca
Ted Bundy podczas procesu sądowego jako własny obrońca.

Podczas przerwy w obradach sądu w Aspen 7 czerwca 1977 roku uzyskał zgodę na skorzystanie z biblioteki sądowej i podczas tej wizyty wyskoczył z okna. Pomimo skręcenia kostki uciekł w Góry Aspen. 13 czerwca ukradł samochód i wrócił nim do Aspen. Widmo ucieczki przed organami ścigania było dla Bundy’ego już namacalne jednak został zatrzymany, ponieważ nie trzymał się swojego pasa ruchu oraz jechał bez świateł. Ted przebywał na wolności 6 dni.

Następnym miejscem, w którym Bundy czekał na kolejny proces było więzienie w miasteczku Glenwood Springs. Pomimo zaostrzonego rygoru udało mu się zdobyć piłkę do metalu – przez ponad 2 tygodnie Ted wycinał dziurę w suficie celi. Otwór był niewielki, więc zabójca zrzucił dodatkowo kilka kilogramów i wydostał się przez skrupulatnie wycinany przez siebie otwór, a następnie przeszedł do mieszkania naczelnika więzienia. Ted Bundy uciekł z więzienia 30.12.1977 roku – ułożył na łóżku segregatory, które miały imitować jego śpiące ciało. Ukradł z parkingu samochód, jednak auto zepsuło się w górach, skąd został podwieziony przez kierowcę do Vail, a stamtąd już pojechał autobusem do Denver. Następnie wsiadł do samolotu, który lądował w Chicago w stanie Illinois. Jego ucieczka została odkryta dopiero 17 godzin później! W czasie, gdy policjanci zorientowali się, że zbiegł seryjny morderca , Bundy był już na północnym wschodzie USA prawie 2000 km od więzienia . Ted jednak nie próżnował i ciągle zmieniał swoją lokalizację – ostatecznie zatrzymał się 08.01.1978 roku w Tallahassee, gdzie wynajął pokój przedstawiając się, jako Chris Hagen.

Posługiwał się również kradzionymi dokumentami na nazwisko Kenneth Misner oraz dopuszczał się przestępstw takich jak: kradzieże samochodów czy wyrywanie torebek. A jak się maskował? Jego jedynym wkładem w zmianę aparycji było zapuszczenie wąsów oraz przyklejanie sztucznego pieprzyka, gdy wychodził na ulicę.

15 stycznia 1978 roku Bundy włamał się do akademika Florida State University i zaatakował 4 studentki. Dwie z nich – Lisa Levy oraz Margaret Bowman zostały brutalnie pobite oraz zgwałcone. Bundy zostawił odcisk swoich zębów na pośladku Lisy Levy i to właśnie ten ślad był decydującym dowodem w procesie Bundy’ego. Pozostałe dwie – Karen Chandler i Kathry Kleiner zostały pobite, ale udało im się przeżyć atak. Tej samej nocy Bundy włamał się jeszcze do domu studentki Cheryl Thomas. Została pobita, zgwałcona i okaleczona jednak była piątą i ostatnią kobietą, której udało się przeżyć starcie z Ted”em.

Brutalnie zamordowane studentki - Lisa Levy oraz Margaret Bowman
Brutalnie zamordowane studentki – Lisa Levy oraz Margaret Bowman

08.02.1978 rok – Bundy podszywa się za pracownika straży pożarnej i stara się zwabić 14-letnią wówczas Leslie Parmenter. Rezygnuje jednak po przyjściu starszego brata dziewczynki.

09.02.1978 rok – Ted porywa, gwałci i morduje swoją najmłodszą, jak i ostatnią ofiarę dwunastoletnią Kimberly Leach. Jej ciało zostało znalezione w opuszczonej szopie.

Kimberly Leach - najmłodsza i ostatnia ofiara Ted'a
Kimberly Leach – najmłodsza i ostatnia ofiara Ted’a.

12 lutego ukradł kolejny samochód, a 15 dnia tego miesiąca został zatrzymany do kontroli drogowej. Dzięki weryfikacji numeru tablicy rejestracyjnej na jaw wyszedł fakt, że samochód był kradziony. Bundy został aresztowany, następnie pobrano jego odciski palców, dzięki którym został zidentyfikowany, jako poszukiwany morderca.

Proces w sprawia włamania do akademika rozpoczął się 25 czerwca w Miami, a zakończył się 31 lipca 1979 roku. Pomimo tego, że Bundy otrzymał 5 adwokatów zdecydował się występować, jako swój własny obrońca, mając nawet pozwolenie na przesłuchiwanie świadków. Jednym z kluczowych dowodów było znalezienie odcisków zębów Bundy’ego na pośladku Lisy Levy.

Dr Lowell Levine - odontolog zeznaje podczas procesu sądowego Bundy'ego
Dr Lowell Levine – odontolog zeznaje podczas procesu sądowego Bundy’ego.

Policja pobrała odcisk zębów Bundy’ego, a odontolodzy oraz eksperci kryminalistyki potwierdzili zgodność. Drugim dowodem potwierdzającym winę Ted’a było zeznanie Niny Neary, która potwierdziła, że widziała mordercę wychodzącego z akademika. Dzięki zarówno jej zeznaniom, jak i śladom po zębach Ted został skazany na karę śmierci za morderstwo Lisy Leby i Margaret Bowman.

Siódmego lutego 1980 roku Bundy został skazany na karę śmierci za zabójstwo Kimberly Leach – przeważającymi dowodami w tej sprawie były zeznania świadków, którzy widzieli jak wyprowadzał dziewczynkę ze szkoły oraz znalezione włókno w samochodzie, którym w tym czasie się poruszał. Ted ciągle występował, jako swój obrońca, a 9 lutego tego samego roku poślubił Carole Ann Bonne, która w 1982 roku urodziła mu córkę. Rozwiodła się z nim jednak w 1986 roku, przeniosła się z Florydy do stanu Waszyngton oraz zmieniła nazwisko swoje oraz dziewczynki. Paradoksalnie córka Bundy’ego jest brunetką.

Żona i córka Ted'a Bundy'ego
Żona i córka Ted’a.

Bundy oczekiwał na wyrok w Stanowym Więzieniu Florydy, które było więzieniem dla najgroźniejszych przestępców w miasteczku Raiford. W październiku 1974 Ted skontaktował się z R. Keppel’em i zaoferował mu swoją pomoc w schwytaniu seryjnego mordercy, który został przez prasę nazwany “Green River Killer”. Rozmowa z zabójcą studentek nie wniosła wiele do sprawy Green River Killer, jednak dzięki tej rozmowie lepiej poznano motywy i przekonania Ted’a.

Bundy składał apelacje i uniknął wyroku aż 3 razy. W miarę zbliżającej się egzekucji zaczął przyznawać się do kolejnych zabójstw. Podczas przesłuchań wypowiadał się w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Z jednej strony można wnioskować, że dzięki temu łatwiej mu było opowiadać o morderstwach, a z drugiej wprowadzał zamieszanie i chaos ciągle zmieniając wersję swoich wcześniejszych wypowiedzi. Najprawdopodobniej liczył na to, że ciągłe zwodzenie wymiaru sprawiedliwości opóźni realizację wyroku. Została nawet przesłana prośba od adwokatów zabójcy do rodzin niektórych ofiar Bundy’ego o przesłanie listu wraz z adnotacją o jego ułaskawienie do gubernatora stanu Floryda. W zamian za to zabójca miał wskazać rodzinom, gdzie znajdują się szczątki ich bliskich. Żadna z rodzin nie wyraziła zgody.

Podczas pobytu w areszcie w 1987 roku został po raz kolejny poddany badaniom psychiatrycznym – tym razem przez doktor Dorothy Otnow Lewis. Badania wykazały, że Bundy cierpi na zaburzenia afektywne dwubiegunowe, a zbrodnie były dokonywane w trakcie zaburzeń depresyjnych.

James Dobson – jest to doktor psychologii oraz założyciel organizacji Focus on the Family, ale jest to również człowiek, który przeprowadził z Bundy’m wywiad w noc poprzedzającą jego stracenie. Ted ciągle podtrzymywał, że głównym powodem jego zbrodni była pornografia, do której miał dostęp, jako nastolatek. 

Ostatnimi zdaniem, które wypowiedział Ted było:

“I’d like you to give my love to my family and friends.”,czyli “Chciałbym przekazać moją miłość rodzinie i przyjaciołom”.

 24 stycznia 1989 roku o godzinie 07:06 Ted Bundy został poddany egzekucji na krześle elektrycznym nazywanym “Old Sparky” w więzieniu stanowym Florydy w Raiford. Jego śmierć została stwierdzona o  godzinie 07:16.

Artykuł w gazecie po egzekucji Ted'a
Artykuł w gazecie po egzekucji Ted’a.

Wywiad doktora Jamesa Dobsona z Ted’em dzień przed egzekucją:

http://www.youtube.com/watch?v=hpF3ADZNczk

Po przeczytaniu wielu zdań wypowiedzianych przez Ted’a najbardziej zapadło mi w pamięć to:

“We serial killers are your sons, we are your husbands, we are everywhere. And there will be more of your children dead tomorrow”.

“My seryjni mordercy jesteśmy Waszymi synami, mężami, jesteśmy wszędzie. Jutro będzie więcej Waszych martwych dzieci”.

Gwoli ciekawostki – dzięki mediom, które nagłaśniały przerażające zbrodnie Ted’a, ludzie poznali termin seryjny morderca. Jego twórcą jest agent FBI Robert Ressler. FBI definiuje seryjnego mordercę, jako osobę zabijającą minimum trzy ofiary w niepowiązanych z sobą czasowo epizodach.

Prawdą jest, że nie mamy pojęcia kogo mijamy na ulicy, albo z kim właśnie wsiedliśmy do autobusu. Jednak to zdanie jest paraliżujące, bo tak naprawdę każdy kogo spotykamy może potencjalnie być zabójcą i nigdy nie możemy być na 100 procent pewni z kim mamy do czynienia. A przecież nie chodzi o to, żeby się ciągle bać, prawda?

 Wspólnie dobrnęliśmy do końca historii jednego z najbardziej przebiegłych i szokujących morderców XX wieku. Starałam się zawrzeć w tym tekście wszystkie najistotniejsze wydarzenia z życia oraz zabójczej działalności Ted’a jednak jego historia jest zawiła i pełna zwrotów akcji, dlatego też tekst jest takiej długości. Mam nadzieję, że sposób, w jaki artykuł został napisany przypadł Wam do gustu. Jest to pierwsza wpis w tej kategorii, dlatego też czekam na komentarze – co zmienić? O czym chcielibyście przeczytać więcej, a co mogło zostać pominięte?

Rating: 4.8/5. From 17 votes.
Please wait...

8 thoughts on “Ted Bundy – bezlitosny morderca kobiet

  1. Tekst jest niesamowity. Sama teraz się interesuję obrazem Teda Bundy’ego i tekst ten jest jednym z lepszych tekstów jakie przeczytałam o tym człowieku. Gratuluje świetnego artykułu i czekam na więcej. 🙂

    1. Dziękuje bardzo – bardzo miło przeczytać taki komentarz:) Ted Bundy jest bardzo ciekawą postacią i starałam się przekazać jak najwięcej wiedzy w tym tekście. Czy jest może morderca o którym chciałabyś przeczytać kolejny artykuł? 🙂 Pozdrawiam!

      1. Rzeczywiście ciekawy ,,okaz” biorąc pod uwagę jego zabójcze zdolności. Słaby, zakompleksiony, myśliciel któremu udało się zamordować dziesiątki młodych, samotnych kobiet. Że też David Lee nie odstrzelił mu łba w momencie kiedy go rozpoznał i złapał. Z drugiej strony, dzięki temu że go oszczędził, znaleziono później część z jego pokaźnej listy ofiar.

  2. Witam, czy mogłabym prosić o źródło, z którego wzięła Pani informacje, iż Ted Bundy był pierwszą osobą w stosunku do której wystosowano pojęcie seryjny morderca? Pozdrawiam

  3. “Została nawet przesłana prośba od adwokatów zabójcy do rodzin niektórych ofiar Bundy’ego o przesłanie listu wraz z adnotacją o jego ułaskawienie do gubernatora stanu Floryda.”
    Nie chodziło o jego ułaskawienie a o to by dostał dożywocie zamiast krzesła .

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *